ที่ได้รับคำแนะนำและรีวิวที่น่าสนใจจากผู้ใช้บริการมากมายว่ามีผลิตภัณฑ์วิกผมที่นอกจากราคาถูกแล้ว ยังมีคุณภาพที่ถูกอกถูกใจลูกค้าเป็นอย่างมาก รวมไปถึงบริการที่ดีเยี่ยมเป็นกันเองจนถึงกับทำให้หลายคนปักธงกลายมาเป็นลูกค้าขาประจำกันเลยทีเดียว สำหรับสถานที่ตั้งของร้านหาไม่ยาก เพราะอยู่ที่บริเวณตลาดหน้ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ โซนน้ำพุ เทศบาลนครเชียงใหม่ ที่ชาวเชียงใหม่ต่างรู้จักกันดีนั่นเอง
นี่หมายความว่าเธอต้องเคยไปทุกจังหวัดที่กล่าวมา ไม่เหนื่อยหรือยังไงนะกับการทำงานประจำควบคู่ไปกับการทำหนังสือ ต้องเขียน เดินทางไปสัมภาษณ์ และช่วยออกความเห็นด้านดีไซน์
รายละเอียด : ขายส่งวิกผมแท้ วิกผมผู้ชาย วิกผมสั้น วิกผมยาว วิกผมเหมือนจริง
ไม่ว่าจะเปิดร้านไหนพื้นที่ในการเปิดร้านก็ถือว่าสำคัญมาก ๆ ถ้าเป็นร้านของชำหรือโชห่วย แนะนำให้อยู่ในพื้นที่ที่มีคนพลุกพล่าน มีการสัญจรไปมา และมีที่จอดรถ จะได้เรียกลูกค้าเข้าร้านได้ง่าย ซึ่งทำเลที่เหมาะกับการเปิดร้านขายของชำก็คือชุมชนและหมู่บ้านนั่นเอง
แต่ว่าเอางี้ดีกว่า เป็นเพลงที่ผมกำลังทำร่วมกับโปรเจกต์หนึ่ง คือทำเพลงให้ผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง ซึ่งโรคนี้อาการจะมีแต่ทรุดลง ๆ
แต่ขนาดยังไม่ทันแปลเป็นภาษาไทย ก็มีคนไทยมาจ่อคิวซื้อไปอ่านแล้ว
รายละเอียด : ขายส่งวิกผมราคาถูก วิกผมสั้น วิกผมแท้ วิกผมเกาหลี วิกผมปลอม
ฮั่นหัวเราะนิด ๆ ก่อนจะตอบว่า “ไม่มีค่ะ ชีวิตไม่บาลานซ์ค่ะ” – เธอสารภาพ
“คุณมองเห็นอะไรในเครื่องเขียนไทย ทั้ง ๆ ที่คนไทยไม่นิยมใช้เครื่องเขียนไทย”
ตอนเป็นเด็กหญิงคิดว่าถ้ามีพลังวิเศษไม่ได้ก็ขอเขียน ถ้าเขียนไม่ได้ก็ขอร้องเพลง ปัจจุบันเป็นนางสาวนักฝึกฝนตนเองให้ไวต่อความจริงใจ เพราะดันไปแอบชอบพลังวิเศษชนิดนี้ในตัวคน
ฮั่นเล่าว่าเธอชอบวาดรูปมาตั้งแต่เด็ก ด้วยคุณพ่อเป็นสถาปนิก ทำให้เธอมีอุปกรณ์วาดเขียนอยู่ใกล้ไม้ใกล้มือตลอด ตอนเด็ก ๆ เธอชอบวาดดวงดาวเป็นพิเศษ เพราะเด็กหญิงฮั่นมีความฝันอยากเป็นนักบินอวกาศของนาซ่า พอโตขึ้นอีกหน่อย จึงรู้ตัวว่ารักแท้ของเธอไม่ได้อยู่นอกโลก แต่อยู่ในกระเป๋าเครื่องเขียนใบเบ้อเริ่มที่พกไปโรงเรียนด้วยกันทุกวันต่างหาก ในนั้นมีเครื่องเขียนครบครันทุกประเภทประหนึ่งกระเป๋าโดราเอมอน ดินสอหลากสี ยางลบหลายแบบ และปากกาหลายแท่งให้เพื่อน ๆ เลือกยืม
โอกำลังจะมีอัลบั้มเป็นของตัวเองครั้งแรก
ความกลัวหนึ่งที่ผมไม่กล้าเลยจริง ๆ คือผมไม่กล้าคุยกับผู้หญิง (หัวเราะ) จำได้ว่าก่อนไปเรียนแลกเปลี่ยน ผมเจอผู้หญิงไม่ได้ สมมติว่าไปแคมป์แล้วนั่งข้าง ๆ ร้านขายผมจริง กันก็ไม่กล้าพูด ผิดที่ผิดทางไปหมด เวลาไปไหนผมจะเกร็งมาก ชนโต๊ะชนตู้หมดเลยนะ แต่พอกลับมารู้สึกผ่อนคลายลง รู้สึกไม่เป็นไร เราไม่ได้ประหลาด
“ฮั่นชอบอักษรไทย” เธอพูดขึ้นระหว่างพลิกดูแผ่นลอกอักษรไทยด้วยภาษาไทยที่ฟังลื่นไหลเป็นธรรมชาติ “ฮั่นเกิดที่เกาหลี ใช้แต่อักษรฮันกึล ไม่เคยสังเกตว่าสวยหรือไม่สวย แต่พอเห็นอักษรไทยแล้วคิดว่าสวยมาก ๆ แล้วก็ชอบสติกเกอร์ติดรถมาก ๆ ค่ะ เพราะที่เกาหลีไม่มี” เธอตอบด้วยเสียงสดใส